Alfred BARTONICZEK (nr krzyża: 5632)

Urodził się 24 VI 1893 r. w Bielsku jako syn Teodora, kupca i Jadwigi z domu Kulik.

Wykształcenie: ukończył cztery klasy szkoły ludowej, cztery klasy gimnazjum realnego, absolwent Państwowej Szkoły Przemysłowej w Bielsku (1911 r.).

Z wykształcenia technik maszynowy. Po ukończeniu szkoły zatrudniony w firmie Jana Ochsnera w Białej, potem pracował w Gliniku i Sosnowcu.

Po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany do armii austro-węgierskiej. Wcielony do jednostki artylerii ciężkiej w Krakowie. Mianowany podporucznikiem z dniem 1 V 1916 r. Służył na froncie włoskim, gdzie w 1916 r. został ranny i znalazł się w niewoli. Wstąpił do oddziałów polskich formowanych po stronie Ententy i od 1 IV 1918 r. służył na froncie. Następnie wcielony do Armii Polskiej we Francji pod dowództwem generała Józefa Hallera, z którą powrócił do Polski w 1919 r. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W trakcie jej trwania pełnił m.in. służbę w urzędzie amunicyjnym 13 Dywizji Piechoty. 27 VII 1920 r. dowodził pociągiem amunicyjnym, który na stacji Czarny Ostrów został zaatakowany i zdobyty przez oddziały bolszewickie. Porucznik Bartoniczek został uznany za zaginionego (niektóre dokumenty określają go nawet jako zabitego). Nie jest jasne czy dostał się do niewoli sowieckiej, czy też zdołał jej uniknąć i ukrywał się do czasu zmiany sytuacji na froncie. Po zakończeniu wojny z bolszewikami pozostał w służbie do 1922 r., kiedy to przeszedł do rezerwy w stopniu kapitana (ze starszeństwem z dnia 1 VI 1919 r.). Przydział mobilizacyjny otrzymał do 3 Pułku Artylerii Ciężkiej. Zmarł przed 1925 r. (potwierdza to także fakt, iż deklarację dla odznaczonych Virtuti Militari z informacją, iż nie żyje wypełniła rodzina, nie podając jednak żadnych bliższych danych).

Brak informacji o rodzinie.

Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V kl.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Akt Personalnych, sygn. I.481.B.2846,
CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.63-5308,
Rocznik Oficerski 1923, 1924,
„Żołnierz Polski”  R. 7 (1925) nr 5, s. 15.

Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza L 14135 z dnia 27 IX 1922 r. (Dz. Pers. nr 41/1922).

Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Alfreda Bartoniczka:

W r. 1918 zorganizowałem „Pierwszy Oddział Ochotników Polaków we Włoszech”, który od 1/IV 1918 brał udział w wojnie światowej przeciw Austryi aż do zawieszenia broni na tym froncie. 24/X 1918 otrzymałem rozkaz z Dwa IVtej Armji Włoskiej, Monte Grappa, zajęcia wysuniętych okopów na Monte Perliso. Po ogniu artyl. porwałem mój „Oddział Ochotników” i nim się Austryjacy spostrzegli cały okop wraz z 3 kompaniami obrońców był w naszych rękach. Okop zdobyty przez nas należało za wszelką cenę utrzymać, chcąc dać możliwość Włochom akcji na skrzydłach. Austryjacy rozumieli o co chodzi, nakryli nas ogniem huraganowym artyl. urozmaicając co raz nowymi szturmami piechoty. Walka mej garstki z przeważającymi siłami wroga trwała przez 22 godzin, mimo wszystko pozycję utrzymaliśmy, dając możność Włochom wykonać ich plan strategiczny [a] przez co nas uwolnić z prawdziwego piekła.

W walkach tych por. Bartoniczek Alfred dostał się do niewoli a konwojowany przez 2 Austryjaków zabija ich puginałem i wraca do swoich przyprowadzając ze sobą 5 uwolnionych Włochów.

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.63-5308