Józef PITALA (nr krzyża: 2364)

Urodził się 2 II 1899 r. w Myślenicach jako syn Jana i Marii z domu Eichler.

Wykształcenie: ukończył pięć klas szkoły ludowej oraz jedną klasę szkoły wydziałowej w Skoczowie.

Po ukończeniu nauki szkolnej podjął się nauki zawodu szewskiego.

1 X 1917 r. został powołany do służby w armii austro-węgierskiej z przydziałem do 16 Pułku Piechoty. Po rozpadzie Austro-Węgier zgłosił się do służby w Wojsku Polskim Otrzymał przydział do Pułku Piechoty Ziemi Cieszyńskiej. Wyruszył w szeregach jego III batalionu na front ukraiński 8 I 1919 r. W służbie wojskowej pozostawał przez 40 miesięcy, z tego 23 odbyte na froncie. 12 V 1919 r. został ranny w nogę pod Stodółkami. Po zakończeniu wojen o granice powrócił do życia cywilnego. Podjął pracę jako szewc z Zakopanem. Jednocześnie pełnił obowiązki szefa oddziału Strzelca w tym mieście. W połowie lat trzydziestych, ze względu na trudną sytuację finansową, zabiegał przy poparciu Kapituły Orderu Virtuti Militari o dodatkową pracę. Uzyskał ją w postaci funkcji woźnego w Sądzie Grodzkim w Zakopanem.

W czasie II wojny światowej był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych w Auschwitz, Buchenwaldzie i Dora/Mittelbau. Brak informacji czy przeżył II wojnę światową.

Był żonaty, miał co najmniej jedno dziecko.

Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl., Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921, oraz odznaką pamiątkową Orlęta.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.1-69.

Elektroniczna baza danych „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką” http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie [dostęp 18.08.2018]

Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza  LDok. 2861 z dnia 18 IV 1921 r. (Dz. Pers. nr 16/1921).

Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Józefa Pitali:

Kapral Pitala Józef znajduje się od 10/I 1919 w polu i we wszystkich akcyach z Ukraińcami i bolszewikami odznaczył się swoim męstwem, odwagą i dobrym przykładem dla ludzi.

Podczas obrony Lwowa pod Lubieniem Małym był jako komendant patroli wywiadowczej i ze swego zadania świetnie się wywiązał przynosząc korzystne wiadomości o nieprzyjacielu.

Dnia 8/V 1919 był w Stodółkach na patroli zaczepnej z sierż. Borskim, gdzie zabrali nieprzyjacielski karabin maszynowy i placówkę.

Dnia 13/VIII 1919 w ataku na Borowice Małe bez rozkazu z narażeniem życia podsunął się naprzód wraz z kulomiotem, celnie ostrzeliwał nieprzyjaciela na tyłach i przyczynił się do znacznego sukcesu jaki kompania odniosła, zabierając nieprzyjacielowi 7 kulomiotów i licznych jeńców.

W licznych akcyach w kwietniu br [1920 – przyp. S.K.] odznaczył się wymieniony w ten sposób, że jako dowódca plutonu kulomiotów prowadził wzorowo swój pluton pośród trudności nieprzezwyciężonych i z narażeniem życia, z zimną krwią i brawurą zawsze skutecznie ostrzeliwał nieprzyjaciela, zadając mu znaczne straty.

Dnia 26 IV 1920 r. po zajęciu wsi Waśkowice poszedł z 2 szereg. bez rozkazu na koniec wsi i zabrał znajdującą się tam jeszcze placówkę nieprzyjacielską.

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.1-69