Stanisław KLIMEK (nr krzyża: 5546)

Urodził się 8 XI 1893 r. w Polskiej Ostrawie jako syn Jakuba i Anny z domu Kusiak.

Wykształcenie: absolwent gimnazjum w Bochni, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1914 r. był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. Po rozpoczęciu się I wojny światowej zgłosił się w Krakowie do powstających formacji polskich, które później przekształciły się w Legiony Polskie. Przydzielony do 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich. W jego szeregach walczył w Karpatach Wschodnich. W lutym 1915 r. skierowany do szkoły podchorążych. Po jej ukończeniu, w maju 1915 r., przydzielony do 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Od lipca 1915 r. ponownie na froncie. Z dniem 15 XI 1915 r. awansował do stopnia chorążego, a 1 VII 1916 r. podporucznika. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austro-węgierskiej z przydziałem do 40 Pułku Piechoty. Przeniesiony do 57 Pułku Piechoty trafił na front włoski.

Po rozpadzie monarchii habsburskiej w listopadzie formuje ochotniczą kompanię w Chrzanowie. Została ona następnie wcielona do 4 Pułku Piechoty Legionów. W tym czasie otrzymał awans na porucznika. Ze swoim oddziałem wysłany do walk w Małopolsce Wschodniej. 8 VIII 1919 r. w trakcie natarcia na Brześć Litewski został ciężko ranny. Obrażenia były na tyle poważne, że odtąd kierowano go do służby w sztabach lub na tyłach. Służył m.in. w Dowództwie Okręgu Generalnego w Kielcach i był szefem Oddziału I Dowództwa Okręgu Generalnego Pomorze. Awans do stopnia kapitana otrzymał 9 XII 1919 r. Potem służył w sztabach różnych zgrupowań taktycznych i 4 Dywizji Piechoty. Po zakończeniu aktywnych działań wojennych, skierowano go do organizującego się ośrodka szkolenia piechoty w Rembertowie (późniejsze Centrum Wyszkolenia Piechoty). W listopadzie 1921 r. odkomenderowano go do Krakowa celem dokończenia studiów.

Zmarł 23 I 1923 r. w Brzezowcu k. Brzeska, pochowany został na cmentarzu w Brzesku.

Rodziny nie założył.

Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Niepodległości (pośmiertnie), czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.59-4983,

Cygan Wiktor Krzysztof, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich, t. 2, Warszawa 1998, s. 74-75,

Cygan Wiktor Krzysztof, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917: słownik biograficzny, t. II G-K, Warszawa 2006, s. 234,

Książnica Cieszyńska. Elektroniczny słownik biograficzny Śląska Cieszyńskiego http://www.slownik.kc-cieszyn.pl/index.php/online,591/ [dostęp: 21 VII 2018].

Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Stanisława Klimka:

Porucznik Stanisław Klimek dowódca kompani c.k.m. w czasie obrony Lwowa robi ze swoją komp. wypad na wieś Laszki w dniu 26 stycznia 1919 roku i bierze 4 k.m. ukraińskie i kilkunastu jeńców. W dniu 18 lutego podczas cofnięcia się II/4pp na północny skraj Lwowa odcięty przez Ukraińców pozostaje w fabryce sztucznych nawozów na północny wschód od Zboisk z kompanią i broni się przez przeciąg 4-ech godzin w zabudowaniach fabrycznych. Wreszcie przy kontrataku batalionu wspiera go od prawego skrzydła.

Porucznik Klimek swoją dzielnością wyróżniał się wśród wielu oficerów brał udział w obronie Lwowa od listopada 1918 zaś później był dcą kompani 4 ppLeg na bolszewickim froncie. Zasługuje w szczególności na odznaczenie go krzyżem „Virtuti Militari”.

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.59-4983