Marian KUBERA (nr krzyża: 7425)

Urodził się 2 II 1895 r. (w pracy E. Buławy podano 1896 r.) w Żywcu jako syn Adama i Marii z domu Micherdzńska.

Uczył się zawodu rymarskiego. W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionu Śląskiego w szeregach drużyny Sokoła z Jabłonkowa. W Legionach Polskich sanitariusz w 2 kompanii („śląskiej”) I batalionu 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Uczestniczył we wszystkich jego kampaniach wojennych od 1914 do 1916 r. Dosłużył się stopnia sierżanta. Wraz z pułkiem 16 II 1918 r. przeszedł na rosyjską stronę frontu i 11 V 1918 r. uczestniczył w bitwie II Korpusu Polskiego w Rosji z Niemcami pod Kaniowem.

Dalsze losy nieznane. Wiadomo, iż na początku lat dwudziestych wyemigrował do Argentyny i tam zmarł przed 1931 r. (wniosek na odznaczenie Krzyżem Niepodległości podpisał już jego brat Karol i podał informację o jego śmierci, niestety bez podania jej daty).

O rodzinie brak informacji.

Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. i pośmiertnie Krzyżem Niepodległości.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.66-5811,
CAW, Kolekcja Krzyża i Medalu Niepodległości, sygn. KN 24.10.1931 r.,
Buława Edward, Egzamin wobec Polski, Cieszyn 1998, s 184 (odnotowany jako Kubcza).

Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza L 13390 z dnia 17 V 1922 r. (Dz. Pers. nr 2/1923).

Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Mariana Kubery:

1. Kampania karpacka. W lutowej ofensywie 3 pp LP. z Rafajłowej prowadzi Kubera patrol sanitarny, w ogniu opatruje rannych, ściąga ich z przedpola do okopów. Na ochotnika zgłasza się w celu zabrania i odniesienia broni i amunicji pozostałej po poległych. Pod ogniem wynosi około 200 karabinów, za co płk. [Józef – przyp. S.K.] Haller na placu bitwy mianuje go kapralem.

2. W kontrataku II/3pp Leg. Pol. pod Tumanem nad Stryrem d. 17 VI 16 gdy własna kompania dotarła na 300x [kroków – przyp. S.K.] od pozycji npl. i na płaszczyźnie znajduje się w polu śmierci npl. k.m. kapr. Kubera niesie pomoc rannym z pogardą życia i pełnem poświęceniem. Z narażeniem życia wynosi 9 rannych z własnej kompanji w odległe miejsce i odstawia do punktu opatrunkowego baonu (za tę bitwę austr. medal w. [waleczności – przyp. S.K.] II kl.).

3. W kontrataku pod Rudką Miryńską d. 3 VIII 16 w ogniu zaporowym artylerji i k.m. nieprzyjacielskich opatruje Kubera i wynosi rannych.

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.66-5811

Komentarze