Rudolf SZTURC (nr krzyża: 2393)

Urodził się 22 I 1895 r. w Trzyńcu jako syn Jana i Ewy z domu Heczko.

Wykształcenie: naukę rozpoczął w szkole ludowej w Bystrzycy w 1901 r., następnie przez dwa lata uczęszczał do Gimnazjum Polskiego w Cieszynie (1908-1910), do szkoły wydziałowej w Cieszynie oraz do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Bobrku k. Cieszyna (1911-1915).

Po złożeniu egzaminu maturalnego, w dniu 15 III 1915 r., został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył na froncie włoskim i rosyjskim. 1 XI 1916 r. na froncie włoskim został ranny. Skierowany do szkoły oficerskiej dosłużył się stopnia porucznika. Uczestniczył w przejęciu władzy w garnizonie w Nowym Sączu (30 X 1918 r.) i wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. W styczniu 1919 r. uczestniczył w wojnie polsko-czechosłowackiej o Śląsk Cieszyński. Do maja 1919 r. służył w oddziałach dozorujących linie demarkacyjną na południe od Cieszyna. Następnie skierowany do służby na granicy Polski i Górnego Śląska. Wspierał działalność powstańców i działaczy polskich na Górnym Śląsku. 14 X 1919 r. zdemobilizowany do prac plebiscytowych na Śląsku Cieszyńskim. Pełnił obowiązki kierownika Okręgowego Biura Plebiscytowego w Jabłonkowie i pracował jako nauczyciel w Karpętnej. Nieoficjalnie wspierał działalność Tajnej Organizacji Wojskowej 20 VIII 1920 r. zgłosił się powtórnie do służby w Wojsku Polskim i otrzymał przydział do 64 Pułku Piechoty. Dowodził w nim kompanią i batalionem. 

Odznaczył się szczególnie w walkach o miejscowość Dywin 14 IX 1920 r. Po zakończeniu wojny, 14 VI 1921 r. został zwolniony do rezerwy w stopniu kapitana (starszeństwo 1 VI 1919 r.). Od lipca 1921 r. do marca 1922 r. pracował w banku w Poznaniu. Z dniem 28 III 1922 r. wstąpił do służby w Policji Województwa Śląskiego. W 1927 r. pracował w stopniu podkomisarza w Komendzie Powiatowej w Rybniku, skąd 7 II 1927 r. przeniesiony został na stanowisko instruktora w Szkole Policji Województwa Śląskiego. Tam też powierzono mu funkcję p.o. Komendanta szkoły od 19 IV 1927 r. (w zastępstwie oficera pełniącego tę funkcję odkomenderowanego na szkolenie w Warszawie), prawdopodobnie pełnił je do 31 III 1928 r. W 1933 r. w stopniu komisarza pełnił obowiązki zastępcy miejskiego i powiatowego komendanta Policji Województwa Śląskiego w Katowicach. Od lipca 1934 r. komendant powiatowy Policji Województwa Śląskiego w Cieszynie.

W czasie II wojny światowej przedostał się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, służył w żandarmerii w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich i w II Korpusie Polskim. Awansowany do stopnia majora. Był członkiem Koła Ślązaków Cieszyńskich i Zrzeszenia Ewangelików Polaków w Wielkiej Brytanii, w którym w latach 1949-1953 pełnił funkcję prezesa. Z emigracji powrócił w 1963 r.

Zmarł 7 II 1988 r. Pochowany jest na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.

Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości., Krzyżem II kl. i Medalem za Obronę Śląska. W czasie II wojny światowej otrzymał odznaczenia brytyjskie: Gwiazda za Wojnę 1939- 1945, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Medal za Wojnę 1939-1945.

W 1933 r. był kawalerem, o późniejszym okresie brak informacji.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.6-536,
Jak ptaki białoorle. Czeski Cieszyn 1999, s. 92,

Książnica Cieszyńska. Elektroniczny słownik biograficzny Śląska Cieszyńskiego http://www.slownik.kc-cieszyn.pl/index.php/online,591/ [dostęp: 21 VII 2018].

Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza L 11445 z dnia 24 III 1922 r. (Dz. Pers. nr 10/1922).

We wniosku o nadanie Krzyża Virtuti Militari Rudolfowi Szturcowi sam opis czynu nie zachował się w zbiorach CAW.