Andrzej ROJEK (nr krzyża: 2368)

Urodził się 4 VIII 1893 r. w Tymowej w powiecie brzeskim jako syn Franciszka i Anny z domu Fielek.

Wykształcenie: ukończył cztery klasy szkoły ludowej.

W latach 1908-1914 podjął pracę w Zagłębiu Karwińsko-Ostrawskim. Najpierw pracował jako cieśla, a następnie był pomocnikiem majstra przy wielkich piecach w Witkowicach.

22 V 1914 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w armii austro-węgierskiej. Został przydzielony do 3 baterii 46 Dywizji Artylerii Polowej (zapewne chodzi o pułk artylerii 46 Dywizji Piechoty), z którą z chwilą wybuchu I wojny światowej trafił na front wschodni, na którym walczył do 15 IV 1916 r. Następnie przeniesiono go do 32 Pułku Obrony Krajowej, który walczył na froncie włoskim. Tam odbył sześciomiesięczny kurs karabinów maszynowych. 10 X 1918 r. przeniesiono go do 31 Pułku Strzelców w Cieszynie. Tu aktywnie uczestniczył w przewrocie dokonanym przez oficerów narodowości polskiej w nocy z 31 X na 1 XI 1918 r.

Podjął służbę w Wojsku Polskim w Pułku Piechoty Ziemi Cieszyńskiej, z którego III batalionem wyruszył 8 I 1919 r. do Małopolski Wschodniej do walki przeciw Ukraińcom. Pełnił funkcję dowódcy plutonu w III kompanii karabinów maszynowych, służył w stopniu plutonowego. Następnie uczestniczył w wojnie z Rosją bolszewicką. Z wojska został zwolniony 16 XI 1920 r. W rezerwie posiadał stopień sierżanta.

Od 1 I 1921 r. podjął służbę w Policji Państwowej. W 1933 r. pełnił ją w miejscowości Horożanka w powiecie podhajeckim w stopniu posterunkowego. Z dniem 30 IV 1934 r. został zwolniony ze służby z powodów zdrowotnych (chorował na gruźlicę). Zamieszkał wówczas w Haliczu k. Stanisławowa. W następnych latach rodzina zwracała się do Kapituły Orderu Virtuti Militari o pomoc materialną z powodu kosztów leczenia. Dalsze jego losy nie są znane.

Był żonaty, miał dwoje dzieci.

Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl., Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz odznaką pamiątkową Orlęta.

Wybrana bibliografia:

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.1-95.

Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza  LDok. 2861 z dnia 18 IV 1921 r. (Dz. Pers. nr 16/1921).

Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Andrzeja Rojka:

Dzielny podoficer, którego odwaga i stanowczość rosła w niebezpieczeństwie. Podczas obrony Lwowa, w licznych napadach Ukraińców na Lubień Mały, był zawsze pierwszy na stanowisku i budził podziw swą dzielnością. W równej mierze odznaczył się w ataku po Porzecze Lubieńskie, Porzecze Grunt, Iłów, Liliatyn, w których kompania jego wzorowo poparta przez kulomioty pod jego dowództwem, brała wybitny udział. [Był – przyp. S.K.] zawsze przygotowany stoczyć walkę z nierówną siłą [z przewagą nieprzyjaciela – przyp. S.K.]. Dnia 12 czerwca 1919 r. podczas obrony Trembowli, zabezpieczał prawe skrzydło baonu i w rozpaczliwem położeniu zaatakowany przez kilkukrotną przewagę, niedoznał najmniejszego niepokoju i dzięki odwadze i umiejętności strzelania, odbił nieprzyjaciela i wywiązał się w podziwu godny sposób ze swojego zadania. Dnia 24 czerwca [1919 r. – przyp. S.K.], podczas kontrataku pod Ściankami wypłoszył cały oddział Ukraińców ze stanowisk i utrzymał łączność między dwoma kompaniami, które przechodziły z dwóch stron do oskrzydlającego kontrataku.

CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.1-95